Αποτελεί μια επείγουσα ουρολογική κατάσταση που χαρακτηρίζεται από μια αιφνίδια, συνήθως επώδυνη αδυναμία για ούρηση. Περισσότερο από 10 % των ανδρών ηλικίας άνω των 70 ετών έχουν μια εμπειρία οξείας επίσχεσης ούρων. Η οξεία επίσχεση ούρων αντιπροσωπεύει ένα σημαντικό πρόβλημα δημόσιας υγείας με σημαντικές ατομικές επιτπτώσεις στους πάσχοντες.

Συνηθέστερα αίτια οξείας επίσχεσης ούρων είναι:

α) Υποκυστικό κώλυμα από:

– καλοήθη υπερπλασία προστάτη

– στένωμα ουρήθρας

– δυσενέργεια εξωστήρα – σφιγκτήρα

– δυσενέργεια εξωστήρα –έσω σφιγκτήρα

β) Υπερδιάταση κύστης από:

– οπιοειδή

-κατάχρηση αλκοόλ

– Διεγχειρητικά – μετεγχειρητικά

γ) Διακοπή της αισθητική ή της κινητικής νεύρωσης του εξωστήρα από:

– νευρολογική βλάβη

– σακχαρώδη διαβήτη

– κάκωση νωτιαίου μυελού.

ΘΕΡΑΠΕΙΑ – ΠΡΟΓΝΩΣΗ

Ο άμεσος θεραπευτικός χειρισμός είναι η τοποθέτηση διουρηθρικού ή υπερηβικού καθετήρα. Η μετέπειτα πορεία του ασθενούς θα εξαρτηθεί από την αιτία της οξείας επίσχεσης ούρων.

Η θεραπεία της υποκείμενης νόσου που βρίσκεται πίσω από την επίσχεση ούρων είναι κεφαλαιώδους σημασίας. Έτσι μπορεί να απαιτηθεί είτε φαρμακευτική αγωγή είτε χειρουργική θεραπεία.

Η τελευταία ενδείκνυται όταν η αιτία της οξείας επίσχεσης ούρων είναι η υπερπλασία του προστάτη (συνίσταται προστατεκτομή), είτε σε στένωμα ουρήθρας (χειρουργική αντιμετώπιση στενώματος ουρήθρας).