Η Πρόωρη εκσπερμάτιση είναι ένα κλινικό σύνδρομο που έχει μελετηθεί διεξοδικά από τους ειδικούς τα τελευταία χρόνια.

Στη γενική της μορφή απασχολεί το 43% του ανδρικού πληθυσμού και είναι το συχνότερο αίτιο σεξουαλικής διαταραχής στις νεαρές ηλικίες. Διακρίνεται σε πρωτοπαθή (δια βίου) και δευτεροπαθή (επίκτητη), η οποία εμφανίζεται από κάποιο σημείο της σεξουαλικής ζωής του ασθενούς.

Η ανάγκη αντικειμενικού προσδιορισμού της πρωτοπαθούς εκσπερμάτισης οδήγησε την International Society for Sexual Medicine (ISSM) να θεωρήσει την πρόωρη εκσπερμάτιση ως σεξουαλική διαταραχή που χαρακτηρίζεται από:

1. εκσπερμάτιση πάντα ή σχεδόν πάντα σε λιγότερο από 1 λεπτό από την έναρξη της σεξουαλικής ζωής του άνδρα (πρωτοπαθής) ή κλινικά σημαντική
2. ελάττωση του χρόνου μέχρι την εκσπερμάτιση κατά 3 λεπτά σε σύγκριση με το παρελθόν (επίκτητη) (Η χρονομέτρηση από τη σύντροφο).
3. εμφάνιση του συνδρόμου σε όλες ή τις περισσότερες σεξουαλικές διεισδύσεις (>50% με οποιαδήποτε σύντροφο).
4. αρνητικές προσωπικές συνέπειες, αγωνία, απογοήτευση, αποφυγή σεξουαλικής δραστηριότητας.

Αιτιολογία – Διάγνωση

Η πρόωρη εκσπερμάτιση είναι μια νευροβιολογική διαταραχή γενετικά προκαθορισμένη που οδηγεί σε δυσλειτουργία των κεντρικών υποδοχέων σεροτονίνης.

Η διάγνωση της πρόωρης εκσπερμάτισης θα στηριχθεί στα παρακάτω:

1. Ιστορικό: Αναζήτηση νόσων όπως διαβήτης, νευροπάθειες, τραύματα γεννητικής χώρας, ουρολοιμώξεις (κυρίως προστατίτιδας), φίμωση, υπερθυροειδισμός, στηθάγχη.
2. Φάρμακα: Ψυχοφάρμακα
3. Σεξουαλικό ιστορικό: Εστιάζεται κυρίως στην αναζήτηση συνυπάρχουσας στυτικής δυσλειτουργίας. Το 30% των ασθενών με πρόωρη εκσπερμάτιση εμφανίζουν στυτική δυσλειτουργία.

Στη συνέχεια θα πρέπει να διαπιστωθεί αν η πρόωρη εκσπερμάτιση σχετίζεται με:

• πρόωρη σεξουαλική εμπειρία
• ατυχή πρόωρη σεξουαλική εμπειρία
• αυστηρή θρησκευτική ανατροφή

Απαραίτητες είναι οι πληροφορίες σχετικά με την σεξουαλική λειτουργία της συντρόφου:

• δυσπαρευνία
• άγχος για οργασμό της συντρόφου

Τέλος θα πρέπει να διακρίνουμε αν συμβαίνει με τον αυνανισμό πρόωρη εκσπερμάτιση ή αν συμβαίνει με κάθε σύντροφο.

Κλινικός εργαστηριακός έλεγχος

Περιλαμβάνει έλεγχο των έξω γεννητικών οργάνων για παρουσία φίμωσης, βραχέως χαλινού, ευαισθησία στην ψηλάφηση και “θαμμένο” πέος.

Ο εργαστηριακός έλεγχος μπορεί να συμπεριλάβει ορμονικές εξετάσεις για υπερθυροειδισμό, γενική ούρων, καλλιέργεια ούρων, καλλιέργεια σπέρματος.

Θεραπεία

Η θεραπεία της πρόωρης εκσπερμάτισης διακρίνεται σε:

1. Φαρμακευτική θεραπεία: Μπορούν να χρησιμοποιηθούν τοπικές θεραπείες. Αυτές περιλαμβάνουν κυρίως την κρέμα ξυλοκαϊνης / πριλοκκαϊνης. ΣΥΝΙΣΤΑΤΑΙ Η ΕΦΑΡΜΟΓΗ ΤΗΣ ΚΡΕΜΑΣ ΓΙΑ 20 ΛΕΠΤΑ ΠΡΙΝ ΤΗΝ ΠΡΑΞΗ.
2. Από στόματος θεραπεία: περιλαμβάνει την χορήγηση αναστολέων επαναπρόσληψης σεροτονίνης. Το πλέον αποτελεσματικό φάρμακο της κατηγορίας είναι ο αναστολέας SSRI. Η παράταση του χρόνου εκσπερμάτισης γίνεται αντιλήπτη μετά από 3-4 μερες ενώ το μέγιστο αποτέλεσμα γίνεται αντιληπτό μετά από 3-4 εβδομάδες. Σε αρκετά κράτη της Ευρώπης κυκλοφορεί η νταποξετίνη ένας νέος αναστολέας επαναπρόσληψης σεροτονίνης, το μόνο φάρμακο με ένδειξη την πρόωρη εκσπερμάτιση.

ΔΥΣΤΥΧΩΣ ΤΟ ΜΕΙΟΝΕΚΤΗΜΑ ΤΩΝ ΑΝΑΣΤΟΛΕΩΝ ΕΠΑΝΑΠΡΟΣΛΗΨΗΣ ΤΗΣ ΣΕΡΟΤΟΝΙΝΗΣ ΕΙΝΑΙ Η ΕΠΑΝΕΜΦΑΝΙΣΗ ΤΗΣ ΠΡΟΩΡΗΣ ΕΚΣΠΕΡΜΑΤΩΣΗΣ ΜΕΤΑ ΤΗ ΔΙΑΚΟΠΗ ΤΟΥ ΦΑΡΜΑΚΟΥ.

1. Ψυγονενείς θεραπείες
2. Θεραπεία συμπεριφοράς
3. Γνωσιακή προσέγγιση του ζέυγους

Ο ΕΙΔΙΚΟΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΝΤΜΕΤΩΠΙΣΗ ΨΥΧΟΓΕΝΟΥΣ ΠΡΟΩΡΗΣ ΕΚΣΠΕΡΜΑΤΙΣΗΣ ΕΙΝΑΙ Ο ΨΥΧΟΛΟΓΟΣ.